یادداشت‌ها

وقتی پای صحبت برخی از ناشران می نشینیم، به خصوص وقتی با ناشرانی سروکار داریم که باور دارند موی خود را در چاپخانه ها سفید کرده اند، وقتی با آنها درباره لزوم داشتن چشم انداز ها و سیاست هایی در ترجمه و تالیف صحبت می کنیم و نیاز به آنکه اندکی…

لومپنیسم، واژه ای شاید بیش از اندازه «شیک» برای گروهی از آدم هایی باشد که این روزها در جنگل فضای مجازی و بربعضی «سایت های روشنفکرانه» در رقابت با یکدیگر، ادبیاتی جاهلانه را برای «تجزیه و تحلیل» و اظهار نظر برگزیده اند. در ماه های پیش از…

آدام الیک و لیز آلدرمن، در نیویورک تایمز 14 ژانویه 2015 (24 دی 1393) مقاله‌ای با عنوان «بحران فرانسه به مثابه نشانه‌ای از زخم‌هایی کهنه» نوشته‌اند که به خوبی گویای موقعیت بحرانی فرانسه پس از شوک تروریستی هفته گذشته است. این مقاله می تواند…

جامعه صنعتی با ایدئولوژی جدید خود، کار را بدل به یک ارزش در خود و غیر قابل بحث کرد؛ ارزشی که «بیکاری»، «تن آسایی» و حتی «فراغت» را نمی پذیرفت و بسیاری از حقوقی که ما امروز می شناسیم، مثل حق استراحت روزانه و هفتگی و سالانه، مرخصی، بازنشستگی…

پاریس، کابوسی 48 ساعته را پشت سر گذاشت. حمله تروریستهای سلفی به شورای نویسندگان مجله «شارلی ابدو»(Charlie Ebdo) و کشتاربی رحمانه آنها و ماموران پلیس و گروگان گیری هایی که نزدیک به بیست قربانی به جای گذاشتند، پایان یافتند. این ماجرا، پایتخت…

رویکرد متعارف نسبت به موضوع «شر»، به صورتی ژرف و گسترده با مفهوم «ممنوعیت» و «گناه» پیوند خورده است. هر چند «گناه اولیه» در سنت مسیحایی – یهودی، به سرپیچی از فرمان خداوند در ممنوعیت خوردن میوه ممنوعه (دانش) و خروج از موقعیت معصومیت بهشتی و…

(متن کامل) نخستین بار که پرویز کلانتری را در خانه یکی از دوستان دیدم، بسیار زود برایم خاطرات کودکی ام زنده شدند. به او پیشنهاد گفتگوهایی در چارچوب «پروژه انسان شناسی تاریخی فرهنگ مدرن ایران» را دادم که بدون تامل و با شادی استقبال کرد.…

فرانسواز هریتیه، یکی از مهم ترین چهره های علمی فرانسه و جهان در حوزه انسان شناسی است. او شاگرد مستقیم کلود لوی استروس و نخستین جایگزین او در کرسی ریاست آزمایشگاه انسان شناسی اجتماعی کلژ دو فرانس بود. در سال 2012، هریتیه کتابی منتشر کرد با…

بدبینی که می توان آن را یکی از واژه های عام برای برگردان واژه تخصصی پارانویا، در نظر گرفت تا ما را به آسیب فردی و اجتماعی مربوط به آن هدایت کند، یکی از اختلالات روانی (نروز) رایج است . این آسیب حدودا 2 تا 3 درصد از افراد جوامع انسانی را به…

هانری برگسون، فیلسوف فرانسوی، در کتاب معروفش «خنده» (1899) گزافه گویی را چنین تعریف می کند: « سخن گفتن از چیزهای کوچک، به گونه ای که گویی چیزهایی بزرگ هستند، را می توان به صوتی عام، گزاف گویی نامید». پرسش آن است که کنشگر اجتماعی که دست به…