یادداشت‌ها

هر‌چند ترجمه در میان اشکال ارتباط و تبادل اندیشه میان انسان‌ها یکی از قدیمی‌ترین آنهاست، اما چه در مقایسه با زبان ملفوظ گسترده که عمر آن به 50 تا 250 هزار سال پیش می‌رسد و چه در مقایسه با زبان در عام‌ترین معنای آن (یعنی ترکیبی از…

برخی از واژگان چنان درون زبان روزمره ما جای گرفته‌اند که ممکن است تصور کنیم معنای آنها بدیهی است در حالی که دقیقا همین بدیهیات هستند که بیش از هر چیز، اندیشه اجتماعی را تهدید می‌کنند و دائما ما را به سوی جایگزین کردن کلیشه‌هایی به ظاهر…

  نگاه به خودکشی از دید یک انسان‌شناس، از همان ابتدا ما را در برابر موقعیتی متناقض قرار می دهد: موجودیت انسانی همچون همة موجودیت های زیستی، به گونه‌ای شکل گرفته، تحول یافته و به یک معنا ”برنامه‌ریزی“ شده است و چنان سازوکارهایی را در…

گاستون بشلار ، فيلسوف و انديشمند فرانسوي در جملة زيبايي چنين مي‌گويد: « زمان تنها يك واقعيت دارد،‌ لحظة موجود، زمان واقعيتي است فشرده در چنين لحظه‌اي و معلق ميان دو نيستي». يكي از نقاط حركت در انديشة انسان‌شناختي دربارة زمان…

درک انسان از جهان پیرامونی او که عامل اصلی شکل‌گیری فرهنگ، در رابطه‌ای  بیولوژیکی(انتسابی) و آموزشی(اکتسابی) است، از خلال  حس‌های پنجگانه‌ای انجام می‌گیرد که  شنوایی یکی از آنها و سکوت به معنی قطع موقت یا دائم آن. از این لحاظ سکوت…

تحلیل عشق به مثابة یک موقعیت کالبدی – روانی (psycho-somatic) با مطالعات زیست‌شناسان اجتماعی از جمله  ویلسون(O.Wilson)(1975) نقطة عطفی در خور توجه پیدا کرد. ویلسون بر آن بود که انسان‌ها بیش از اندازه و تا حدی بدون آگاهی خود را واحد اصلی و…

مهم‌ترین مناقشه‌ای که از قرن نوزدهم تا امروز بر محور واژه « فرهنگ» وجود داشته است به این اصل اساسی بر می‌گردد که آیا می‌توان و باید فرهنگ را در معنای اروپایی آن در قرن هجده و نوزده به مفهوم درجه خاصی از سازمان‌یافتگی اجتماعی در نظر گرفت که…

درک متعارف از سنت عموما یک درک محدود و کلیشه‌ای است که این مفهوم را در قالبی گذشته‌نگر و پدیده‌هایی پشت سر گذاشته شده، تعریف می‌کند. این درک را باید ناشی از بروز و تداوم یافتن گفتمان مدرنی دانست که اغلب همراه با عناصر دولت‌های ملی جدید و…

رویکرد اروپایی که امروز از خلال فرایند جهانی شدن خود را به سراسر جهان تعمیم داده است، رابطه طبیعت و فرهنگ را رابطه‌ای دوگرایانه (dialogical) تصور می‌کند که در آن نه فقط با تقابل و رودررویی این دو پدیده روبرو  هستیم بلکه این تقابل شکل گسست…

امروز دیگر تقریباً نمی‌توان کسی را در حوزۀ علوم انسانی یافت که زبان را صرفاً به یک ابزار و یک رسانۀ ارتباطی تقلیل دهد و تزهایی که این قابلیت را ظرف اصلی اندیشیدن، انباشت فکری و تحلیل می‌دانند کاملاً غالب هستند، هرچند نمی‌توان این را نیز…