مرور برچسب

سینمای مستند

پاره‌ای از یک کتاب(۱۶۰): خسرو سینایی به روایت ناصر فکوهی

+ «آن سوی هیاهو» به نوعی فیلمی بود که باعث شهرت شما شد. -بله مطرح شد و به خاطر این که آن زمان فیلم ساز زیاد نبود و انقدر جایزه به فیلمسازان نمی‌دادند و همه جا فستیوال و اینها نبود، اگر کسی جایزه‌ای می‌گرفت خیلی مطرح می‌شد. حدود یک ماه…

پاره‌ای از یک کتاب(۱۳۷): خسرو سینایی به روایت ناصر فکوهی

+ آن زمان آقای «تهامی نژاد» در تلویزیون بود؟ -ایشان بعدها آمدند در تلویزیون و بیشتر هم روی کارهای تحقیقی کار می‌کردند. جزو فیلمسازانی نبودند در آن زمان که به عنوان یک فیلمساز مؤلف مطرح باشند. آن زمان که من به «فرهنگ و هنر» رفتم تنها جایی…

کتاب پنجاه و پنج (۱۶): محمد تهامی‌نژاد (۱۳۲۱)

برادر بزرگتر همیشه آنجاست تا در کوچه و خیابان‌های اطراف بازار تهران، او را به گردش ببرد. به سینما می‌رود و معجزه پرده سفید و اتقا تاریک و نور درخشان را که سایه‌هایی قصه‌گو می آفرینند را کشف می‌کند. سایه‌ها برای حکایت‌ها دارند.…

کوته‌نوشت‌هایی بر فیلم‌های بزرگ قرن بیستم (۲۵): زِد

کوته‌نوشت‌هایی بر فیلم‌های بزرگ قرن بیستم (25): زد/ کوستا گاوراس کنستانتین کوستا گاوراس، کارگردان فرانسوی یونانی‌تبار، فیلمسازی کاملا سیاسی است که در فیلم‌های خود عموما انگشت بر مسائلی حساس و گاه حتی تابویی در زمینه سیاسی می‌گذارد. وی…

همراه با باد…

درباره منوچهر طیاب پاره ای از کتاب «همراه با باد» اثر ناصر فکوهی طیاب، یهودی سرگردان چهار گوشه‌ی ایران از دل کویر تا کوه‌های زاگرس. همراه با باد. «آرزوهایی بیکران و نگاهی مشتاق به افق دوردست و خانه». آب، باد و خورشید و خاک. گرمایی…

طیاب هم رفت…

طیاب هم رفت… دلنوشته ای برای منوچهر طیاب وقتی دوستی می‌میرد، ولو آنکه در سنین بالا و ولو آنکه انتظار مرگش را داشته باشی؛ و ولو آنکه حتی در شرایطی آنقدر دردناک باشد که آرزو داشته باشی زودتر از جهان برود تا از این دردهای جانکاه خلاص…

طیابی که بود، طیابی که خواهد بود…

طیابی که بود، طیابی که خواهد بود… / دلنوشته ای برای منوچهر طیاب مرگ پایان حیات فیزیکی همه انسان‌‌ها و آغاز حیاتی دیگر در کیهان و جهان است. حیاتی دیگر هم در تمام ذرات فیزیکی عالم، و هم به مثابه بخشی از فرهنگ و خاطره افرادی دیگر: یک…

وداع با مرد شادمان…

خسرویِ سال‌های دور، جوانی خوش‌رو است و شاد و خندان. برون‌آمده از خانواده‌ای که دوستش دارد. پدری که برای او الگویی از صداقت و از‌خود‌گذشتگی است. با آرزوهایی که دیگران چندان آن‌ها را نمی‌فهمند. خسرویِ آن‌سال‌ها باید هم‌چون پدر و سنت…

تناقض روش در سینمای مستند

تقدیر از ژان روش به مثابه یک انسان‌شناس و یک فیلمساز مستند‏ لزوما نباید سبب شود که ما به یکی از نکات اساسی در سینما و شخصیت و به طور کلی آثار او توجه نکنیم و آن الگو‌ناپذیری و به زبانی دیگر نا- الگو بودن این سینما و آثار است. روش، یگانه…