سارا لاردی / روانکاو و متخصص هنردرمانی / برگردان ناصر فکوهی
هنر در همه آواهای جهان هست؛ از یک آسایشگاه روانپزشکی بزرگسالان گرفته تا یک کارگاه هنری. هنر پیش از هر چیز یک فضا است، یک مکان گشوده بر کسی که می‌خواهد زبان هنری خاص خود را در آن بروز دهد. این زبان می‌تواند به اشکال مختلفی بروز یابد: نقاشی، مجسمه‌سازی، کولاژ، نوشتار، ساختن یک شیئی هنری با خرت و پرت‌هایی که کسی گردآورده،؛ هر کسی ردپایی از خود در واژگان و در دردهای مشارکت‌کنندگان می‌بیند.
برای کمک کردن به افراد در این راه، روش من آن است که همه را آزاد بگذارم که هر کسی به هر شکلی می‌خواهد خودش را به بیان درآورد و این کار را بدون آنکه کسی را هدایت کنم، انجام می‌دهم. با وجود این، به مثابه «درمانگر» گاه «همراه با» درمان‌شونده و البته با نفوذی که خود از مطالعه بر پژوهش‌های روانپزشکی و روانکاوی داشته‌ام (برای نمونه ژان اوریjean Oury و یا ووینکوتWinnicott) این کار را انجام می‌دهم.
امروز دو سال می‌شود که در این کلینیک کار می‌کنم و در دومین سال پی در پی ، موفق شده‌ایم یک گالری که برای بازدید آزاد عموم برگزار کنیم. نمایشگاه امسال امکان می‌دهد در نگاهی دیگر بر آنچه به طور عام «جنون» می‌نامیم، بیاندازیم.
علاقه من به هنردرمانی از زمانی شروع شد که تحصیلاتم را آغاز کردم. من کارم را با تحصیل کارشناسی هنرهای تجسمی و سپس کارشناسی ارشد روانکاوی شروع کردم و در این مورد اخیر چندین دوره آموزشی در روانکاوی داشتیم که به هنر درمانی اختصاص داشت. در پایان پنج سال من تحصیلات خود را در دانشگاه روان‌درمانی تمام کردم.
هنردرمانی برای من یک شور حقیقی است؛ یک تعهد و یک آموزش یافتن بی‌پایان در زمینه کارکردهای انسانی و قابلیت انسان به فرازش بخشیدن به جهان از خلال هنر است.
Sarah Lardy, in, Ligeia, XXXIe Année, no. 161-164, Jan. – Juin 2018, pp. 177-179
