منوچهر طیاب

خسرو سینایی به روایت ناصر فکوهی/ نشر گهگاه، ۱۴۰۲ خاطره‌ای از منوچهر طیاب برای خسرو سینایی تلفن زنگ می‌‌زند. آن طرف خط خسروخان سینایی است. با آن صدای آرام و صمیمی می‌پرسد: «منوخان فردا عصر وقت داری؟ فردا ساعت پنج…

سخن از سه فیلمساز است. سه فیلمساز؟ نمی‌توان چندان با اطمینان چنین گفت. زیرا یکی، اصلانی، بیشتر شاعری است فیلسوف که دوست دارد با قلمِ فیلم، شعرهایش را نقاشی کند و درون تصاویرش بیاندیشد؛ دیگری شاعری است ترانه‎سرا، که میان عشقی سنگین و از…

درباره منوچهر طیاب پاره ای از کتاب «همراه با باد» اثر ناصر فکوهی طیاب، یهودی سرگردان چهار گوشه‌ی ایران از دل کویر تا کوه‌های زاگرس. همراه با باد. «آرزوهایی بیکران و نگاهی مشتاق به افق دوردست و خانه». آب، باد و خورشید و خاک. گرمایی…

طیاب هم رفت… دلنوشته ای برای منوچهر طیاب وقتی دوستی می‌میرد، ولو آنکه در سنین بالا و ولو آنکه انتظار مرگش را داشته باشی؛ و ولو آنکه حتی در شرایطی آنقدر دردناک باشد که آرزو داشته باشی زودتر از جهان برود تا از این دردهای جانکاه خلاص…

طیابی که بود، طیابی که خواهد بود… / دلنوشته ای برای منوچهر طیاب مرگ پایان حیات فیزیکی همه انسان‌‌ها و آغاز حیاتی دیگر در کیهان و جهان است. حیاتی دیگر هم در تمام ذرات فیزیکی عالم، و هم به مثابه بخشی از فرهنگ و خاطره افرادی دیگر: یک…