کوته‌نوشت‌های اجتماعی (۳۶): شورش و طوفان در شطرنج مدرنیته
سینمای شاعرانه محمد‌رضا اصلانی، شعر را به مثابه ابزاری برای ویرانگری استفاده می‌کند. دوربین همچون قلم، عمل می‌کند که شعر را به جهان می‌آورد، ولی همچنین به مثابه سلاحی که «واقعیت» را در سطح بیرونی تخریب می‌کند تا آن را در قالب «واقعیت واقعی»…