کارها

امروز دوستی می‌پرسید: چرا این همه «کار» می‌کنی؟ فکر کردی اصلا کسی «این‌ها» را می‌خواند؟ گفتم: نمی‌دانم، امروز مثل کشتی‌شکستگانی هستیم که در آب‌های سرد اقیانوس رها شده‌ایم؛ کار کردن، گفتن و نوشتن برای من دو دلیل دارد، شاید هردوشان هم،  …

تصویر یک دختر جوان، که پس از غارت یک فروشگاه معروف، با بغلی پُر از لباس‌های لوکس و با شادمانی، از میان در و پنجره‌های شکسته آن بیرون می‌آید، این روزها در فضای مجازی به ویژه در ایران بسیار پرطرفدار شده و هر کسی با رویکرد خود آن را تعبیر و…

در امریکا، دموکرات‌ها، مستقل‌ها و حتی سی تا چهل درصد جمهوریخواهان در تلاش سختی هستند که از روی کار آمدن ترامپ جلوگیری کنند. او بزرگترین خطر برای امنیت داخلی و خارجی و دموکراسی این کشور به حساب می‌آید و حزب بزرگ جمهوریخواه را به مجمعی از  …

احمدرضا احمدی ( ۲۰ اردیبهشت ۱۳۱۹- ۲۰ تیر ۱۴۰۲) بی‌معنا‌ترین چیزی که می‌توان درباره احمدرضا احمدی گفت، سخن از «مردن» اش است. هنرمندان، هرگز نمی‌میرند؛ اما شاعرانی که به ذات شعر رسیده باشند، باز هم کمتر. امروز، وقتی خبر از دست رفتن او را…

علی ورامینی گفت‌وگو روزنامه هم‌میهن با ناصر فکوهی درباره چیستی نولیبرالیسم و نسبتش با وضعیت اقتصادی‌سیاسی ایران اکنون / 12 تیر 1402 از دهــه 70 بـــا تخـریب سیستـمـاتیــک نهادهای حفاظت از مردم مواجه هستیم چندی پیش…

از شهریور 1401 و آغاز ناآرامی‌ و اعتراض‌ها و مطالباتی که بسیاری از جوانان ما را به خیابان‌ها کشاند، گروه‌های زیادی از  مردم و کنشگران محافل هنری و فرهنگی نیز به میدان آمدند. آن‌ها تمایل داشتند تا هم مطالبات ِ انباشت شده چند‌ ده ساله خود را…

روز 14 ژوئن 2023 (24 خرداد 1402)، بار دیگر سناریویی که امروز به یک «کلیشه ترسناک» تبدیل شده در سواحل نزدیک به یونان، تکرار شد: یک کشتی بسیار کوچک و فرسوده، با چندین برابر ظرفیت خود، بیش از 750 مسافر(و دست کم 100 کودک) از پناهجویان پاکستانی،…

در نگاه نخست به نظر می‌رسد «درهم‌آمیزی» در برابر «جدایی‌گزینی» در فضای شهری، یک انتخاب روشن، در جهت عدالت اجتماعی و بالا بردن  قابلیت همزیستی، دگردوستی و انسجام اجتماعی باشد. اما در واقعیت ِ پهنه شهری، چنین نیست. روابط پویای اسکان…

ذهنیت ِجمعی ما، حاصل ِچند میلیون‌سال تعامل درون‌گونه‌ و برون‌گونه‌ای است که در چرخه‌ای با رفتار ِجمعی‌مان، زمان-فضای ِزیستی– اجتماعی‌مان را می‌سازد. در این سپهر ِخیالین، یکی از توهّمات ِبزرگ ما در آن است که مفاهیم زبان، بیان، نوشتار، خوانش…

برنامه‌هایی که هر روز با آنها آشنا می‌شویم، با سرعتی بی‌نهایت بیشتر از ما، تصویر می‌سازند، تصاویر را دگرگون می‌کنند، واژگان را میان زبان‌های گوناگون به یکدیگر تبدیل کرده و به گردش درمی‌آورند، شعر می‌گویند، جُستار می‌نویسند، طراحی و نقاشی…