کارها

 نشانه شناسی ادبی / رولان بارت ترجمه ناصر فکوهی / تهران/ نشر جاوید/  چاپ دوم / ۱۳۹۶ گفتار نوعی قانون‌گذاری(législation) است، که زبان، قانون(code) آن است. ما نمی‌توانیم قدرتی را که درون زبان وجود دارد ببینیم، زیرا فراموش می‌کنیم…

خاطرات فضا(3): خلوت ِ من دوران کودکی من بیش از هر چیز برایم با «خلوت» و «فضای دنج»،همراه و هم‌معنی بود. این همراهی به گونه‌ای با همان مفاهیمی انطباق دارد که امروز ما آن‌ها را «مردم‌ستیزی» یا عامیانه‌تر «مردم‌گریزی»(misanthropy) و…

انسان‌‌شناسی همواره درگیر این پرسش بوده است که آیا روابط میان طبیعت و فرهنگ، روابطی  پیوستاری هستند یا ناپیوستاری، مسئله‌‌ای که بسیاری آن را بهترین زمینه پژوهش برای این شکل خاص از دانش انسانی (انسان‌شناسی) می‌‌‌دانند (...) با این…

فاشیسم و گوناگونی فرهنگی/ درس‌گفتار/ هجدهم/ فاشیسم در فرانسه / بخش دوم/ با همکاری مریم رجبی به نظر می‌رسد برای درک خاستگاه فاشیسم در فرانسه، مطالعهٔ تاریخ این کشور ضروری است. باید بدانیم که پس از انقلاب ۱۷۸۹، فرانسه شاهد تغییرات عمده‌ای…

دو مفهوم دانش بومی و بومی‌سازی در چند دهۀ اخیر مقبولیت زیادی به دست آورده‌‌اند. این اقبال را شاید بتوان به مثابۀ واکنشی درک کرد در برابر دوره‌‌ای خاص، در نیمۀ اول قرن بیستم تا سال‌های دهۀ 1960، که در طول آن درک اساسی  از توسعه، بر…

 درباره اسطوره‌شناسی به مثابه نقد ادبی / ناصر فکوهی و جبار رحمانی، انتشارات انسان‌شناسی، ۱۴۰۲ ناصر فکوهی – پس پیام دین زردشت – البته نه لزوما دین زردشت ساسانی که نوعی انحراف نسبت به اصل است و به نوعی سیاسی شدن خاص آن است، این است که…

نظریه های بدن/ بخش بیست و هشتم/ گذار به قرن بیستم/ با همکاری بهنام پاشایی پیش از آغاز به دو پرسش از جلسات پیشین پاسخ می‌دهیم و سپس وارد متن اصلی می‌شویم - پرسش: تفاوت روش‌شناسی امیل دورکیم و ادموند هوسرل در چیست؟ پاسخ: دو گونۀ…

گفتگوی ناصر فکوهی با مجله آزما ۱- دنیای دیجیتال روز به روز گسترده تر می شود. اما شیوع کرونا این امر را بارزتر کرد و کم کم افق دید انسانها را در قاب چارچوب موبایل و کامپیوتر محدود کرد. انسانها را تبدیل به عکس و کلمه…

سخنی کوتاه درباره چهره نگاری های آرش تنهایی ناصر فکوهی «آرش تنهایی» هنرمندی است روشنفکر. یک ویژگی که لزوما نمی‌توان آن را به همه هنرمندان نسبت داد. این گفته، یک پیش‌داوری و گزاره‌ای مثبت یا منفی بر کار او نیست؛ چه…

ناصر فکوهی درد، فضایی‌است درونی. یا شاید بهتر باشد بگوییم فضایی که بسیاری گریزی جز آن ندارند که با تنهایی تجربه‌اش کنند. کسانی همچون کودکی که من بودم.  البته،شکی نیست که اگر  در کنار تنهایی تو، کسی در کنارت باشد، دستی که آن را بگیری، که…