یادداشت‌ها

در سال 1906، جامعه شناس آمریکایی ویلیام گراهام سامنر(William Graham Sumner) (1840-1910) در کتاب معروفی با عنوان «شیوه های مردمی: مطالعه ای جامعه شناختی بر عادات، روش ها، آداب، رسوم و اخلاقیات» (Folkways: a study of the sociological…

ناصر فکوهی / طرح: ایرج اسماعیل پور قوچانی در ستایش بی معنایی و بی شکلی شکل ها، بازنمودهایی مادیت یافته از فرایند ها و دستگاه های حسی ما هستند که ما به ناچار بر آنها معناگذاری می کنیم. برای ما، پذیرفتنی نیست که با شکل هایی خالی از معنا…

جامعه مدرن ایرانی در روند تاریخی و پر نشیب و فراز شکل گیری اش، هر چند ریشه های عشایری نیز داشته و همچون بسیاری از جوامع منطقه آسیای میانه و بین النهرین حاصل امواج مهاجرتی گوناگون بوده است، اما نزدیک به سه هزار است که بر اساس یک نظام مرکزی…

ناصر فکوهی (طرح: ایرج اسماعیل پور قوچانی) درد همچون لذت، پیش از هر چیز گویای وجود و زندگی است، هم از این رو، بی دردی مطلق که لذت را نیز بی معنا می کند، با نوعی خنثی شدن و بی رنگ و بویی حیات همراه است که می تواند به شدت همین حیات را حتی…

از نگاه انسان شناسی شهری و معماری، بحث اساسی در حوزه یادمان ها، یا مکان های حافظه، تاثیری است که این فضا ها در ایجاد هویت های جمعی و نقویت آنها و یا برعکس در تخریب و تضعیف آنها بازی می کنند. چنین نگاهی را پیش و بیش از هر چیز باید در انسان…

من بیخود و تو بیخود ما را که برد خانه؟ / من چند تو را گفتم کم خور دو سه پیمانه؟ در شهر یکی کس را هشیار نمی‌بینم / هر یک بتر از دیگر شوریده و دیوانه شمس الحق تبریزی از خلق چه پرهیزی؟ / اکنون که درافکندی صد فتنه فتانه نوروز، روز شادی…

ناصر فکوهی / طرح: ایرج اسماعیل پور قوچانی گاو وحشی در چینی فروشی انسان بودگی را باید پیش و بیش از هر چیز حاصل بیرون راندن بزرگترین بخش و تنوع حیات از دایره زندگی دانست، مرگ دوستی (necrophily) به همین دلیل، بدل به شرط اساسی زیست دوستی…

نظام های متمایز کننده اجتماعی، عموما نظام های سلسه مراتبی کننده و مشروعیت دهنده نیز هستند. یکی از این نظام ها دائره المعارف ها یا فرهنگ نامه ها و در معنایی عام تر، هر شکل از «ثبت» و به «رسمیت شمرده شدن» عمومی هستند که سپس رسما «اعلام» شوند،…

ناصر فکوهی (طرح: ایرج اسماعیل پور قوچانی) زیستن در هیچ وقت اگر می توانستیم مفهوم زمان را گم کنیم، اگر می توانستیم افعال گذشته و آینده را از زبانمان حذف کنیم و خود به خود، دیگر نه حتی در زمان حال، بلکه در نوعی بی زمانی زندگی می کردیم،…

ناصر فکوهی (طرح: ایرج اسماعیل پور قوچانی) این موقعیت متناقض، بلافاصله احساس گناه، ولو گناهی مرتکب ناشده را در ما زنده می کند. چرا با نوعی جهانشمولی ضد لذت در قالب مجموعه ها و گستره های تابویی سروکار داریم؟ چه چیزی در نفی لذت چنین لذت بخش…