یادداشت‌ها

اگر لوسین فروید (Lucien Freud) را  نقاش از شکل‌انداختن چهره و اندام انسانی، با مبالغه بر خطوط و رنگ‌ها، چین و شکن‌ها و افزودن بر فشار هستی در واقعیتی که کالبدی انسان، بدانیم، فرانسیس بیکن (Francis Bacon) را باید نقاش چهره‌ها و…

خسروی ِ سال‌های دور، جوانی خوش‌رو است و شاد و خندان. برون‌آمده از خانواده‌ای که دوستشان دارد. پدری که برای او  الگویی از صداقت و از خود‌گذشتگی است. با آرزوهایی که دیگران چندان آن‌ها را نمی‌فهمند. خسروی آن سال‌ها باید همچون پدر و سنت…

همیشه کسی «در جستجوی زمان از دست‌رفته»‌ خود است. کسی مثل سحابی. از تهران به ایتالیا و فرانسه. از سینما به ادبیات و نقاشی. همیشه کسی هست که ظرافت پروست، دنیای  خیالین و واقعیت تلخ زندگی او را با شادمانی و رنج‌ها و خنده‌های شبانه‌اش درک کند.…

کوچه‌های رشت در غروب‌های نمناک شب‌های تابستان. کوچه‌های تنگ خیابان‌های پاریس ِ انقلابی ِ رمان ِ بینوایان هوگو. و کتابخانه‌ای در رشت. فضایی افسانه‌ای که گویی تمام کتاب‌های جهان را در خود جای داده است. در کتابفروشی‌های شهر، پرسه زدن برای…

تهران، شهر دردمندی است. شهری که بسیار بر آن جفا رفته است. تهران، شهری است که بسیار دشنام می‌خورد. شهر صبوری است: آرام و کم توقع. زشت است اما در زشتی خود، زیبایی شاعرانه‌ای دارد. تهران، شهری است که شاعری عاشق دارد. سپانلو. دانشگاه تهران جایی…

صدایی در خواب، آرام زمزمه می‌کند. صدا از دوردست می‌آید. راه تاریک است. به زحمت می‌توان به سویش رفت.  صدایی فرشته‌وار. ترانه‌های محلی. با قدرت آوازهای کلاسیک بر صحنه یک اپرای شکوهمند.  تهران است. تالار رودکی. پاریس، لندن، نیویورک. آواز در…

شاید بسیار ندانند «قیچک» چیست. نامی عجیب  برای سازی عجیب. یک ساز زهی؛ می‌گویند تبارش به بربط می‌رسد و در خانواده اروپایی خود‌، یعنی در میان «لوت» ها، آهنگ‌های بی‌شماری برایش سروده‌اند. و با کنسرت‌های فراوانی هم آوا شده‌ است؛ اما در این…

کودکان افغان شادمانند. «آینه» آنجاست. و رضا. رضا باز هم آنجاست.« آینه» برای آموزش کودکان نعمتی است. و برای زنان هم. حالا زنان افغان به همّت او مجله‌ای هم دارند: «پرواز». رضا آنجاست. با صورت مهربان و خندانش. با دوربین‌های بزرگ و کوچک و…

در حرکت تروریستی روز گذشته بیش از یک صد نفر از هم‌میهنان ما جان خود را از دست دادند و چند صد نفر زخمی شدند. تروریسم در هر شکل و هر گستره‌ای هیچ گونه توجیهی ندارد و این توطئه وحشیانه که انسان‌هایی بیگناه را نشانه گرفت تا به مقاصدی سیاسی و…

جنوبی‌ها آدم‌های گرمی هستند. آبادانی‌ها باز هم بیشتر. و نجف در چهره و زبان و خاطره و زندگی و روایت‌ها و نوشته‌هایش یک جنوبی است. آبادان پر از انگلیسی است. و او بیزار از مدرسه.  پیرمرد در قایقش میان دریای پُرجوش و خروش چه دردها که نمی کشد تا…