کاش، هیچ «کاش»ی نداشتیم!
کاش ها و آرزو ها، به ویژه کاش های «تاریخی»، حاد ترین شکلِ بروز خیال بافی های آسیب خورده و آسیب زا هستند. تاسف بر گذشته، تاسف بر «هیچ» ی است که هرگز وجود نداشته است و «امروز» یا «حال» آن را می سازد، در حالی که دیروز آن را به مثابه فرایندی…