مرور برچسب

سینمای ایران

عکس فوری (۲۷۷): کشتاری وحشیانه؛ جوی پریشان و هراس در جامعه ای با ساختار فروپاشیده

این نخستین تحلیل چند ساعت پس از خبر دردناک کشتار داریوش مهرجویی و همسر ایشان در ویلای شخصی‌شان است و بی‌شک کاستی‌هایی خواهد داشت که شاید با گذشت زمان و روشن شدن گوشه‌های متفاوت این پرونده، بتوانند ابعاد دقیق‌تری پیدا کنند. نگونبختی کنونی…

به یاد داریوش مهرجویی (۱۴۰۲-۱۳۱۸)؛ «بلوری ها» ی ما، چهل سال بعد…

دهه 1340 یکی از مهم‌ترین  دوره‌های تاریخ ایران از لحاظ  چرخشی بزرگی به حساب می‌آید که جامعه ایرانی با تجربه‌ای ناخود‌آگاه، اما با پی‌آمدهای سخت از سر می‌گذراند. افزایش درآمدهای نفتی که از ابتدای دهه  پیشین آغاز شده اند، در این دهه…

آخرین انشای مجید: چرا بعضی‌ها خودشان را می‌کشند؟ 

درگذشت کیومرث_پور‌احمد (1328-1402)  بعضی‌ها خودشان را می‌کشند چون دنیا جای خوبی نیست. آدم‌های خوب در این دنیا جایی ندارند که کار و زندگی کنند. بعضی آدم‌ها خودشان را می‌کشند چون نمی‌توانند ببینند کنار دستشان، این همه  بلا بر سر دیگران…

کوته‌نوشت‌های سینمایی(۳): آتش سبز

آتش سبز (۱۳۸۶/ ۲۰۰۸)/ محمدرضا اصلانی (۱۳۲۲) دغدغه اصلانی، از خلال هنر، شعر و فلسفه قابل درک نیست. مسئله، پیچاپیچ ِ گره‌هایی است که آن پهنه‌های معنایی ِ زیباشناختی را در کار او، به یکدیگر پیوند زده‌اند. از این روست که تنها با ادراک این…

چند کلمه برای خسرو…

دلنوشته ای برای خسرو سینایی ناصر فکوهی، در یادداشتی به اهمیت زنده‌یاد خسرو سینایی پرداخته است. به گزارش صبا، به مناسبت برگزار شدن آیین نکوداشت زنده‌یاد خسرو سینایی در چهاردهمین جشنواره «سینماحقیقت» و اکران مستند «خسرو، روزی که رفت»…

ناپلئون ِ تقوایی

ایرج پزشکزاد، خالق دایی جان ناپلئون ، کارنامه بسیار پرباری دارد و شاید این داستان بیش از آنکه برایش شهرتی به بارآورده باشد، به شکلی متناقض‌نما، مثل درختی بوده که یک جنگل را پنهان کند. پزشکزاد (متولد ۱۳۰۶) از خانواده‌ای فرهنگی – سیاسی ریشه…

طوفان ِ سنت و تعلیق ِ مدرنیته

نگاهی دیگر به «شطرنج باد» محمد رضا اصلانی در گفتگو با ناصر فکوهی ۱- شما در یکی از نوشته‌هایتان به دو گونه خوانش ممکن درونی و برونی از یک اثر هنری (به نقل از پیر بوردیو) اشاره کرده‌اید، آیا می‌توانید این بحث را اندکی درباره شطرنج باد باز…

سفر به یک مثلث هستی‌شناختی

سخن از سه فیلمساز است. سه فیلمساز؟ نمی‌توان چندان با اطمینان چنین گفت. زیرا یکی، اصلانی، بیشتر شاعری است فیلسوف که دوست دارد با قلمِ فیلم، شعرهایش را نقاشی کند و درون تصاویرش بیاندیشد؛ دیگری شاعری است ترانه‎سرا، که میان عشقی سنگین و از…

سینمایی که می توانیم داشته باشیم

تصویر: صحنه ای از آتش سبر اثر محمد رضا اصلانی سينماي ايران در طول سال‌هاي پس از انقلاب، اما حتي در سال‌هاي درست پيش از انقلاب، از خلال گروه كوچكي از فيلم‌ها، عرصه‌اي بود براي حضور انديشه‌ها و رويكردهاي سياسي، اجتماعي و فرهنگي. الگوهاي…