تئاتر و نمایش

جلال ستاری، رسما جزئی از نظام دانشگاهی ما نیست، و این امر به تنهایی خود می‌تواند، ضعف چنین نظامی را نشان دهد که نتوانسته است متفکران و پژوهشگران چون او را درون خود جذب کند و حتی برعکس آن‌ها را وادار کند در چارچوبی بیرونی و به دور از آکادمی…

خسروی ِ سال‌های دور، جوانی خوش‌رو است و شاد و خندان. برون‌آمده از خانواده‌ای که دوستشان دارد. پدری که برای او  الگویی از صداقت و از خود‌گذشتگی است. با آرزوهایی که دیگران چندان آن‌ها را نمی‌فهمند. خسروی آن سال‌ها باید همچون پدر و سنت…

سربازان باستانی با سلاح‌ها و کلاه خودها و سپرهایشان در خیابان‌های شهر ما و کوچه‌های تنگ روستاهایمان قدم می‌زنند و شاعرانه سخن می‌گویند. زمان، امروز است. زمان دیروز است. زمان، همیشه است. مکان اما، پهنه فرهنگ ماست. با نمادها و نشانه‌هایش.…

نهم مرداد 1400، جلال ستاری، استادی بزرگ و انسانی بی‌مانند، در گذشت. سال‌های سیاهی بودند: سیاه‌تر از امروز؛ وقتی حتی نمی‌توانستیم  یکدیگر را در آغوش بگیریم و برای از دست رفتن عزیزی، سر بر شانه یکدیگر بگذاریم و بر سر خاکش بگرییم. مدت‌ها بود…