ادبیات ایران

در آستانه روز مقدس (کریسمس) برای میلیاردها مسیحی و میلیاردها انسان دیگر در سراسر جهان، گروهی لومپن تصور کرده‌اند با رفتار توهین‌آمیز و هتک حرمت نسبت به آرامگاه نویسنده بزرگ ایران، غلامحسین ساعدی (گوهر مراد) در پرلاشز پاریس، «خودی»…

کوچه‌های رشت در غروب‌های نمناک شب‌های تابستان. کوچه‌های تنگ خیابان‌های پاریس ِ انقلابی ِ رمان ِ بینوایان هوگو. و کتابخانه‌ای در رشت. فضایی افسانه‌ای که گویی تمام کتاب‌های جهان را در خود جای داده است. در کتابفروشی‌های شهر، پرسه زدن برای…

پای درخت بلند و پُربار، بانویی نشسته است. زانو در بغل گرفته. به ما می‌نگرد. بانویی ساده و بی‌آرایش. گویی ریشه‌های همان درخت از زمین بیرون آمده و چهره‌ای انسانی به خود گرفته باشند. سیمین افسانه‌ای است که خود آن را نوشته است: حکایت دخترکی…

در شهرداری، ده بیست نفری به گرد میز بزرگی نشسته‌اند. میزبان یک به یک آن‌ها را به استاد معرفی می‌کند. استاد هر بار سرش تکان می‌دهد و لبخندی می‌زند. سپس با کلام شمرده که خاص اوست، حدس خود را درباره منشاء جغرافیایی نام هر فرد می‌گوید و به…

در نوشتار کوتاهی که در اینجا به‌یاد و برای احترام به خاطره و سهم پراهمیت جلال آل‏احمد در فرهنگ ایران دارم، ابتدا مایلم با سخنی کوتاه از موضوع احمد فردید گذر کنم: استاد گرانقدر و دوست گرامی، داریوش آشوری که از نزدیک ایشان را…

از میان شاعران کلاسیک ایران، شاید هیچ کدام، همچون فردوسی، پیشینه‌ای چنین طولانی در پیوند خوردن با فرهنگ مردمی، نداشته باشند. و این که امروز یک گفتمان ملی‌گرا، به صورتی مبالغه‌آمیز، به خصلت «ملی» شاهنامه پیوند زده می‌شود، بی‌شک جز سازکاری که…