آرشیو

نظام های متمایز کننده اجتماعی، عموما نظام های سلسه مراتبی کننده و مشروعیت دهنده نیز هستند. یکی از این نظام ها دائره المعارف ها یا فرهنگ نامه ها و در معنایی عام تر، هر شکل از «ثبت» و به «رسمیت شمرده شدن» عمومی هستند که سپس رسما «اعلام» شوند،…

در قرون هجده و نوزده یکی از گرایش های بسیار مورد توجه و غالب در نزد متفکران، آن بود که بتوانند برای تمدن های انسانی در مجموعه بزرگ آنها، نظریه های تبیین و شکل گیری تدوین کنند. این کار عموما با این هدف انجام می شد که اندیشه اروپایی بتواند به…

ناصر فکوهی (طرح: ایرج اسماعیل پور قوچانی) زیستن در هیچ وقت اگر می توانستیم مفهوم زمان را گم کنیم، اگر می توانستیم افعال گذشته و آینده را از زبانمان حذف کنیم و خود به خود، دیگر نه حتی در زمان حال، بلکه در نوعی بی زمانی زندگی می کردیم،…

اگر از دوره پیش از انقلاب در روسیه و تاریخ تقریبا پنجاه ساله این علم در آن که با انقلاب اکتبر 1917 متوقف شد، بگذریم، انسان‏ شناسى در کشورهاى سوسیالیستى پیشین وضعیتى بسیار نامطلوب داشت و به جز گروهى از تک‏ نگارى‏ ها و مردم‏نگارى‏ها درباره…

ناصر فکوهی (طرح: ایرج اسماعیل پور قوچانی) این موقعیت متناقض، بلافاصله احساس گناه، ولو گناهی مرتکب ناشده را در ما زنده می کند. چرا با نوعی جهانشمولی ضد لذت در قالب مجموعه ها و گستره های تابویی سروکار داریم؟ چه چیزی در نفی لذت چنین لذت بخش…

بازماندگان اردوگاه مرگ مانتهاوزن میشل فوکو، زیست سیاست (biolpolitique) را موقعیتی می شمارد که در رابطه ای چرخه ای با مدرنیته به وجود می آید. در این موقعیت، حاکمان جدید و به ویژه سردمداران دولت های ملی یا دولت – ملت ها (nation - States)…

ناصر فکوهی (طرح: ایرج اسماعیل پور قوچانی) دوزخ باید جایی بیش از آن نزدیک باشد که تصور می کنیم؛ جایی در اعماق وجودمان؛ جایی که روشنایی مطلق در تاریکی مطلق تعریف شده باشد و برعکس. دوزخ باید جایی در اندیشه های تاریک ما؛ در تمایل جنون آمیز و…

حضور اجتماعی انسان ها، پیش و بیش از هر چیز حضوری فردی، نه در مفهوم فردگرایانه و «سوژه» بلکه در مفهوم کالبدی آن است. انسان ها، جامعه را بر اساس رفتارهایی می سازند و بازتولید کرده و تداوم می بخشند که رفتارهایی کالبدی اند، هر چند که خود و…

ناصر فکوهی (طرح: ایرج اسماعیل پور قوچانی) کودکی، تصویری از گذشته ای پاک و از دست رفته و از معصومیتی تخریب شده، از بهشتی گمشده، جزیره آرامی در دریایی بی موج، از نبود زمان و مکان، از رنگین کمان بی پایانی و مرطوب بر صحنه و میدانی تصور می…

ايگناسيو رامونه ترجمه ناصر فکوهی حال که از ماجرای پایان جهان در ٢١ دسامبر ٢٠١٢ جان سالم به در بردیم(١)، تلاش کنیم – این بار با احتیاط و عقلانیت یعنی با شیوه ای دکارتی- ببینیم آینده نزدیک ما چه خواهد بود. برای تعین این امر، ما بر اصول…