مقاله‌ها و ترجمه‌های کوتاه

سلب آزادی مخالفان سیاسی، پیشینه‌ای به قدمت قدرت‌های دولتی دارد و یکی از ابزارهایی بوده که دائما برای اِعمال خشونت سیاسی مورد استفاده قرارمی گرفته است. اما استفاده از این ابزار در دوره‌های باستانی، به دلایل سیاسی، نسبتا محدود بود زیرا مخالفت…

پیر بوردیو برگردان ناصر فکوهی تصویر: ماهیگیری اثر ادوارد مانه چند سال پیش کتابی منتشر کردم با عنوان « سخن گفتن، به چه معنا است؟» (1). در این کتاب به متونی استناد کرده بودم که اتفاقی به دستم رسیده بودند: روزی وقتی داشتم از خیابان سن…

در واقع آن ‌چه را امروز می خواهم خیلی سریع به شما نشان دهم این است که انقلاب نمادین به مقولات برداشت ِ سوژه ‌های برداشت‌ شده ضربه می ‌زند، یعنی مقولات برداشت را در خود آن‌ ها به چالش می ‌کشد. انقلاب نمادین با تعرض به این مقولات، با زیر…

برگردان ناصر فکوهی تادائو آندو(Tadao Ando)، معمار سرشناسی در سطح جهان است که آثارش در آن واحد هم  جنبه ریاضت کشانه دارند و هم شگفت انگیزند. گفتگوی او را با مجله اکسپرس می خوانیم، در این گفتگو، او از شیفتگی اش برای فرانسه و  معماری انسان…

یک برنامه پژوهشی ناممکن: فضای نقد در این‌جا باز می‌خواهم یکی از اظهار‌نظر‌های قاطعانه و دلبخواهانه‌ام را مطرح کنم، اما فکر می‌‌کنم آن‌چه را در این برنامه مشغول کارکردن بر آن هستم، بیش‌تر از آن‌که به نظر می‌رسد، بنیادین باشد، هر‌چند در…

برگردان ناصر فکوهی مارتین واسلن، استاد آزمایشگاه باستان‌شناسی قرون وسطا و مدرن مدیترانه، در مرز ملی پژوهش های علمی فرانسه است. او متخصص هنر در قرون وسطا است. معماران در همه زمان‌ها، این احساس را داشته‌اند که میان انسان و بنا،…

تصویر: راه آهن اثر مانه، 1873 پیر بوردیو برگردان ناصر فکوهی پرانتزی درباره پوپولیسم علمی (در شیوه افشاگری‌های محافظه‌کارانه در زمینه هنر، مهم‌ترین سلاح پیش کشیدن مفهوم ِ «مضحکه شدن» در نظر «مردم» است: برای نمونه این‌که بگویند:…

ژان کاسو(Jean Cassou) (1897-1986) نویسنده، مترجم، و منتقد ادبی فرانسوی بود که آثار زیادی در حوزه نگاه به معماری و هنر معاصر دارد. در متن زیر، او نگاه خود را درباره رویکرد‌های شهرسازی لوکوربوزیه که اغلب مورد نقد قرار گرفته اند مطرح می‌کند.…

تصویر: فلوت زن جوان اثر مانه برگردان ناصر فکوهی انقلاب باسمه‌ای از خلال ِ این پرسش، یکی از مسائل اساسی که تاریخ‌دان نمی‌تواند از کنارش بگذرد مطرح می شود و آن مساله قصد و هدف هنرمند است. منتقدان در آن دوره، کسانی نظیر ژول آنتوان…

- دیکتاتورها شوخی سرشان نمی شود! میان رساله هانری برگسون «خنده» (1900) تا رُمان میلان کوندرا «شوخی» (1967) بیش از نیم قرن فاصله زمانی و دنیایی از اندیشه فاصله می اندازد. و این همان زمانی است که درست پیش از حوادث مه 1968 و زیر و رو شدن ِ…