ناصر فکوهی

میان چهره‌های روشنفکرانه و دانشگاهی فرانسه در قرن بیستم، پیر بوردیو بدون شک بیشترین نفوذ فکری را لااقل در حوزة علوم اجتماعی داشته است و از این لحاظ شاید بتوان او را تنها با کلود لوی استروس مقایسه کرد، البته با این تفاوت اساسی که نفوذ لوی…

احسان عابدی نقد بوردیو دشوار است، به‌خصوص اگر در جایگاه یک روزنامه‌نگار باشی. فرقی هم نمی‌کند که جامعه‌شناسی خوانده‌باشی یا نه. بوردیو استاد بزرگ جامعه‌شناسی‌ست و نقد او کار تو نیست. شاید اگر کتاب بوردیو «درباره تلویزیون و سلطه…

تطور گرایی(evolutionism ) که در فارسی آن را به تکامل گرایی نیز ترجمه کرده اند، نخسیتن نظریه کلاسیک در انسان شناسی دانشگاهی به حساب می آید که در قرن نوزده و تا اوایل قرن بیستم میلادی نظریه غالب و کاملا مسلط در علوم انسانی به طور کلی و در…

هادی دوست محمدی (تصویر: شخصیت صلاح الدین ایوبی در فیلم پادشاهی بهشت) انجمن علمی دانشجویی انسان شناسی با همکاری گروه انسان شناسی فرهنگی انجمن جامعه شناسی ایران، روز دوشنبه نوزدهم اسفندماه1387 چهارمین جلسه ی پخش فیلم های سیاسی را در…

در گذشته ای نه چندان دور، پزشکان، بسیار گرانقدر و پزشکی یکی از مشاغلی بود که بیشترین احترام را در سلسله مراتب شغلی در کشور ما و در سراسر جهان ایجاد می کرد. بسیاری از خانواده های نخبه و در موقعیت های بالای اجتماعی چه از لحاظ اقتصادی و چه از…

دعوت انجمن معلمان علوم اجتماعی استان کرمان فرصتی شد تا بار دیگر پس از نزدیک به دو سال به این شهر باز گردم و یادی از خاطره‌های گذشته و تصاویر بازمانده داشته باشم. کرمان را با همان میراث فرهنگی انسانی و تاریخی بازیافتم‌، با آنچه تغییری نکرده…

نوروز نامه سال 1388 سال 1388 از راه می رسد. هنوز غم های بسیاری بر دل دوستان و همراهان و بر دل های ما سنگینی می کند. بسیاری، عزیزانشان را در طول سال پیشین از دست داده اند و بسیاری، از عزیزان خود دورند و چشم امیدی نیز به دیدار آنها نه در…

رابطه علم و قدرت، رابطه‌ای است به قدمت ظهور نخستین اشکال تمرکز و انباشت خشونت در قالب‌های نهادینه و حتی اگر بحث خود را به شکلی گسترده‌تر مطرح کنیم پیش از نهادینه شدن خشونت: از حدود چهار‌میلیون سال پیش (بنابر برآوردهای نسبی کنونی) و ظهور…

جمهوریت، معنایی جز آنچه در تبارشناسی این واژه آمده است، یعنی برساختن سیاست به مثابه یک «امر عمومی» ندارد و با این دیدگاه است که هر اندازه سیاست از امر عمومی فاصله بگیرد و سازوکارهایی تصنعی و آمرانه را برای بازتولید خود به جای سازوکارهای…

از اشکال انسداد اندیشه و کنش اجتماعی، یکی هم آن است که به جای تامل و تفکری که بتواند راه به چیزی و کاری بگشاید، دو مسیر انحرافی را پیش بگیریم: یکی آنکه روی به سوی نوعی سطحی نگری خودشیفته روی بیاوریم که هر نوع انتقادی را نشانه ای از بی…