موزه خیال (۱۳) / ریچارد جکسون (۱۹۳۹) و لا پالت (۲۰۱۶-۲۰۱۸)
ریچارد جکسون هنرمندی آمریکایی است که خود را یک «نودادائیست» می‌داند. او مرزهای میان تخیل و مادیّت اشیاء بیرونی را از خلال کار خویش زیر پا می‌گذارد. اگر هنرمند نقاش، قرار بود به جای آنکه اشیاء پیش چشمانش را به نقش‌هایی رنگارنگ بر روی یک بوم بازنمایاند، آن‌ها را در یک مادیّت دیگر تصویری بازتولید می‌کرد، شاید به بازنمایی آن‌ها در قالب عکس، فیلم یا نمایش می‌رسید؛ یا مجسمه‌هایی از آن‌ها می‌ساخت و در مجسمه‌ها، اشیاء را به گونه‌ای که در خیالش شکل گرفته بودند، باز‌می‌آفرید. در ذهن جکسون، به این نوع بازنمایی خیال نزدیک هستیم: فرایند دیگری از «بازسازی» اشیاء، در ساخت و چینش متفاوت آن‌ها، مبالغه روشن در رنگ‌ها و موقعیت‌های دستکاری شده تا به «اثر»ی برسد که در آن واحد هم یک بازنمایی است، هم یک خیال. اما خیالی که می‌تواند با اشیاء حقیقی رابطه‌ای مستقیم برقرارکند. در «لا پالت» جکسون چنین کرده است. «پالت» (همچون یک پالت نقاشی) نام کافه‌ای قدیمی در «محله سن ژرمن دِ پره» پاریس است که روشنفکران آمریکایی در نسل‌های مختلف پس از جنگ جهانی دوم در آن گرد می‌آمدند. اشیاء بازسازی شده این کافه خیالین، بدون ارتباط با واقعیت یا هر منطقی، بلکه در چینشی انبارگونه و به هم‌ریخته، فروپاشیده دیده می‌شوند: در یک بی‌نظمی که ممکن است حاصل گذر زمان، زمان‌پریشی یا رویایی پریشان قلمدادش کرد: فنجان قهوه، ظرف‌هایی خالی، یک سطل رنگ روی زمین و اشیاء کوچک و بزرگ بی‌پایانی که گویی تنها برای آن تلاش می‌کنند که معناپذیر شوند و در همان حال خاطره‌انگیز و نوستالژیک بمانند.
Richard Jackson (1939) / La Palette
