مشروع
« مشروع بودن چه معنایی دارد؟ این واژه یکی از واژگان فنی[ کارشناسانه] جامعه شناسی است که من آگاهانه به کارش می برم زیرا تنها با چنین وازگان فنی ای است که می توان به صورت دقیق درباره چیزهای مشکل سخن گفت و اندیشید. مشروع، [صفت] نهاد، یا کنش یا رفتاری است که [بر ما] سلطه دارد اما [سلطه اش برای ما ] به این عنوان، ناشناخته است یا به عبارت دیگر صرفا به صورت تلویحی به رسمیت شناخته می شود. زبانی که اساتید به کار می برند، زبانی که شما برای سخن گفتن با من به کار می برید( یکی از افراد جمعیت: “شما خودتان هم به کار می برید!”. بوردیو: بله مسلم است که من هم به کار می برم اما تمام وقتم را صرف آن می کنم که بگویم دارم این کار را می کنم!)، زبانی که ما در این فضا به کار می بریم، زبانی است دارای سلطه که به این عنوان شناخته نمی شود یا به طور تلویحی به مثابه مشروع برسمیت شناخته می شود. این زبانی است که عمدتا از طریق تظاهر به نبودن آن چیزی که [واقعا] هست، تاثیرخود را برجای می گذارد. (…)»
LÉGITIME « Que veut dire légitime ? Ce mot est un mot technique du vocabulaire sociologique que j’emploie sciemment, car seuls des mots techniques permettent de dire, donc de penser, et de manière rigoureuse, les choses difficiles.
Est légitime une institution, ou une action, ou un usage qui est dominant et méconnu comme tel, c’est-à-dire tacitement reconnu. Le langage que les professeurs emploient, celui que vous employez pour me parler (une voix : « Vous aussi vous l’employez ! ». Bien sûr. Je l’emploie, mais je passe mon temps à dire que je le fais !), le langage que nous employons dans cet espace est un langage dominant méconnu comme tel, c’est-à-dire tacitement reconnu comme légitime. C’est un langage qui produit l’essentiel de ses effets en ayant l’air de ne pas être ce qu’il est […] »
(Intervention au Congrès de l’AFEF, Limoges, 30 octobre 1977, parue dans Le français aujourd’hui, 41, mars 1978, pp.4-20 et Supplément au n° ۴۱, pp.51-57. Repris dans Questions de sociologie, Minuit, 1984, pp.95-112.)
سخنرانی در کنگره «انجمن فرانسوی معلمان زبان فرانسه» در لیموژ، ۳۰ اکتبر ۱۹۷۷، منتشر شده در نشریه «فرانسه امروز» شماره ۴۱، مارس ۱۹۷۸، صص. ۴-۲۰ و ضمیمه شماره ۴۱، صص. ۵۱-۵۷ و تجدید چاپ در کتاب ـمسائل جامعه شناسی » ، انتشارات مینویی، پاریس، ۱۹۸۴، صص. ۹۵-۱۱۲.
