به یاد هوشنگ ابتهاج (۱۳۰۶-۱۴۰۱)
شهر ِ بارانی ِ شادمان
کوچههای شهرت خالیاند. سبز و اندوهبار. در سپیده دمی که دیگر نیستی. هزاران هزار قطره اشک بدرقهات خواهند کرد. شهر ِ بارانی شادمان، همه شهرهای سرزمین پهناوری که برایش شعر می سرودی، هرگز از یادت نخواهند بُرد و در این سوز ِ سرد ِ میانه تابستان ِ گرم، نفسها در سینهها برایت حبس میشوند. برای سالهای طولانی که عمرت را نثار ِ شادمانی و شکوفایی ِ زبان، ادبیات و فرهنگ ِ ایران کردی، برای شادکامی و امیدی که کلامت حتی وقتی از غمها سخن میگفتی، به نومیدترینها، ارزانی میداشت، برای عشقت به مردم تا آخرین لحظه و برای زبان شیرینت، همیشه مدیونت خواهیم بود. بدرود شاعر ِ ارغوانها یادت همیشه زنده و خاطرهات همیشه شیرین باد.
ناصر فکوهی